Een hond uit het buitenland

Steeds meer mensen kiezen voor een (zwerf)hond uit het buitenland. In 2016 kwamen maar liefst 12.608 honden naar Nederland via de bijna 200 stichtingen die buitenlandse honden herplaatsen. Helaas komt het echter regelmatig voor dat het in huis hebben van een buitenlandse hond meer voeten in de aarde heeft dan van tevoren werd verwacht.

Enkele praktijkvoorbeelden

Saartje werd in de advertentie van de stichting aangeprezen als sociale hond die goed met mensen en andere honden kon en dus prima in een gezin in de stad kon wonen. Helaas bleek al snel dat Saartje mensen helemaal niet zo leuk vond en buiten flink tekeer kon gaan als er mensen langsliepen. Ook bezoek vond zij best eng en ook dan blafte ze behoorlijk. Ze had zelfs al een keer gehapt… Geluiden vond Saartje ook eng en bij het minste of geringste geluid vluchtte zij tijdens de wandeling naar huis. Aangezien er midden in de stad altijd wel geluiden te horen waren, betekende dit dat wandelen met Saartje nogal een opgave was. De mensen die Saartje hadden geadopteerd hadden dit niet verwacht en vroegen om hulp. De man des huizes was er echter allang klaar mee en wilde dat de hond weg ging. Dit leidde dus ook tot de nodige spanningen in de relatie.

Ticho is een grote hond en heeft zowel Berghond als Windhond in zich. Dat laatste merkten de konijnen van de familie ook al snel, want Ticho kon jagen als de beste. En ook een van de kippen was helaas iets te langzaam voor Ticho… Als Ticho een kluifje had, moesten de eigenaren bovendien niet te dicht langs lopen want dan kon Ticho aanvallen, net als bij het inruimen van de vaatwasser waar Ticho de eigenaren weg wilden jagen van ‘zijn’ etensresten.

Kim is een hele mooie hond om te zien en heel lief voor haar eigen gezinsleden. Andere honden en andere mensen vindt zij echter helemaal niet leuk en dat laat ze ook duidelijk merken: ze heeft enkele honden en mensen flink gebeten. Wandelen is dus een beproeving en absoluut niet leuk en ontspannen. Loslopen is al helemaal geen optie meer. Bezoek ontvangen is ook lastig, want Kim gaat vol voor de aanval. Vrienden komen dus niet meer over de vloer.

Dit zijn allemaal echte honden en echte verhalen die gedragstherapeuten in hun dagelijkse werk tegenkomen. Stuk voor stuk zijn dit lieve, intelligente mensen die iets goed wilden doen en een leuke hond uit het buitenland dachten te krijgen maar helaas bleek dit heel anders uit te pakken. Hoe kan het zo mis gaan?

Realistische verwachtingen

In veel gevallen blijkt dat mensen die een buitenlandse hond adopteren zich onvoldoende realiseren dat zo’n hond een bijzondere achtergrond heeft en daardoor moeite kan hebben om hier goed te functioneren. Deze honden zijn vaak niet voldoende gesocialiseerd.

Een hond kan op zijn vroegst met 15 weken naar Nederland komen en dan is een belangrijk deel van de socialisatiefase al voorbij. Als een hond in die eerste 15 weken geen positieve ervaringen heeft opgedaan met allerlei soorten mensen, honden, geluiden, verkeer, andere dieren en omgevingen kan het zijn dat een hond angst ontwikkelt en zelfs agressie inzet als gevolg van die angst. Ook kan het zijn dat een hond vervelende ervaringen heeft opgedaan met mensen, andere honden, verkeer of geluiden waardoor traumatische ervaringen zijn ontstaan en de hond ook angst en/of agressie laat zien.

Veel zwerfhonden hebben op straat hun voedsel bij elkaar moeten zoeken en dan is het heel normaal om andere honden of mensen op afstand te houden zodat je je eigen eten kunt behouden. Ook als honden in een asiel hebben gezeten is dit vaak het geval, omdat ze met vele honden samen in een hok hebben gezeten.

Daarnaast komen problemen met het alleen thuis zijn regelmatig voor omdat deze honden zich door hun bijzondere verleden anders kunnen hechten aan mensen en daardoor afhankelijk worden en niet meer goed zonder hun eigenaar kunnen zijn.

Veelvoorkomende problemen bij dit type honden zijn:

angst voor geluiden, mensen, honden, verkeer of omgevingen
agressie (grommen, blaffen, uitvallen, happen) naar mannen, kinderen en bezoek
agressie (grommen, blaffen, uitvallen, happen) naar andere honden
niet alleen kunnen zijn
bezitsagressie bij eten of voorwerpen
weglopen of vluchten tijdens loslopen

Dit is dus nogal wat en vraagt behoorlijk wat van een nieuwe eigenaar. Een uitlaatrondje door de wijk, op zondagmiddag naar het strand met de hond of vriendjes van de kinderen over de vloer hebben zijn dingen die met een hond met bovenstaande problemen al snel een grote uitdaging worden en dat kan een grote impact hebben op je dagelijks leven.

Bovendien zijn dit vaak problemen die niet eenvoudig – en soms zelfs helemaal niet – kunnen worden opgelost. Het vraagt in ieder geval heel veel inspanning van een eigenaar om de omgeving en de hond veilig te houden, het probleemgedrag te voorkomen en waar mogelijk te veranderen. En zo kunnen goedbedoelde intenties om een hond uit het buitenland een goed leven te geven jouw eigen leven als eigenaar enorm beïnvloeden, zonder dat je je dat van tevoren had gerealiseerd.

De rol van stichtingen

Maar hoe weet je nou van tevoren of de hond die je voor ogen hebt bovenstaande problemen heeft en of de hond goed kan functioneren in jouw gezin? Hier is een grote rol voor de stichtingen die honden uit het buitenland halen weggelegd. Helaas blijkt de informatie vanuit de stichting echter regelmatig onvoldoende of onjuist. Vaak vertellen mensen dat de stichting de hond heeft aangeprezen als leuke, sociale hond die prima met mensen/honden etc. zou kunnen.

Ook zijn er verhalen over bussen vol honden die rechtstreek uit het buitenland komen en bij aankomst zo uit de bus aan de nieuwe eigenaren worden overhandigd, zonder dat bekend is wat voor gedrag de hond vertoont.

Natuurlijk hebben de meeste stichtingen echt geen slechte bedoelingen, maar ontbreekt het simpelweg aan de kennis om een goede gedragsbeoordeling uit te voeren en een inschatting te kunnen maken van de plaatsbaarheid van een buitenlandse hond. De meeste stichtingen worden gerund door goedbedoelende maar te weinig geschoolde vrijwilligers die de risico’s vaak onderschatten. Gelukkig zijn er ook stichtingen met goed opgeleide mensen die de honden in het land van herkomst streng selecteren en alleen de honden die daarvoor geschikt zijn naar Nederland halen.

Conclusie

Dit artikel is niet bedoeld om het adopteren van buitenlandse honden te veroordelen. Wij als gedragstherapeuten zien echter te vaak mensen en gezinnen die enorm teleurgesteld zijn en niet de hond hebben gekregen die ze hadden verwacht. Deze mensen doen vervolgens vaak alles voor hun hond, passen hun leven aan en trainen zich een ongeluk om het gedrag te verbeteren, of kiezen ervoor om de hond te herplaatsen. Voor zowel mens als hond betekent dit echter beide een hoop stress welke voorkomen had kunnen worden als er realistische verwachtingen én een degelijk selectieproces waren geweest.

De namen van de honden uit de praktijkvoorbeelden zijn veranderd vanwege privacy-redenen.