Bezoek ontvangen met een hond – deel 2

Ding-dong! Ah, de gasten zijn er. Luidkeels blaffend rent je hond naar de voordeur. Herkenbaar? Het ontvangen van bezoek is voor veel hondeneigenaren lastig. In het eerste artikel van dit tweeluik over bezoek ontvangen bespraken we hoe je problemen op dit gebied kunt voorkomen. In dit tweede artikel gaan we in op wat je kunt doen wanneer het gedrag helaas wel al een echt probleem is geworden.

Opwinding of agressie?

Voor veel honden is de komst van bezoek reden tot opwinding, wat mogelijk gepaard gaat met blaffen en opspringen. Soms is er echter meer aan de hand dan alleen wat opwinding en vindt de hond het bezoek juist helemaal niet leuk: dit is waarschijnlijk het geval als de hond gromt, aanhoudend blaft, zijn tanden ontbloot of zelfs hapt of bijt. Ook wanneer de hond zijn staart tussen zijn poten heeft, ineenkruipt of heel veel stresssignalen laat zien als er bezoek komt, is de hond duidelijk niet op zijn gemak. 

Om te kunnen bepalen hoe jouw hond zich voelt wanneer er bezoek komt, is het dus belangrijk dat je de lichaamstaal van je hond goed kunt lezen. Een tip hierbij is het kijken naar de staart en de manier waarop de hond kwispelt. In deze video leer je daar meer over. Wanneer je twijfelt, vraag dan een gediplomeerd gedragstherapeut om de lichaamstaal van je hond te beoordelen.

Veiligheid

Een hond die angstig en/of agressief reageert op bezoek voelt zich dus niet op zijn gemak en kan het bezoek zelfs als bedreigend ervaren. Datzelfde geldt trouwens ook andersom: ook het bezoek kan de hond als bedreigend ervaren. Een gevolg kan zijn dat het bezoek niet weet wat ze moeten doen, plotselinge bewegingen maken of de hond verkeerd benaderen, waardoor de situatie escaleert. Ook kan bezoek besluiten om maar helemaal niet meer langs te komen in de toekomst, wat natuurlijk erg ongezellig is. Het is dus belangrijk dat jij ervoor zorgt dat zowel de hond als het bezoek zich veilig voelen. Voorkom daarom dat bezoek en hond direct contact met elkaar kunnen maken. Hiervoor zijn er verschillende opties mogelijk:

  • De hond aanlijnen: als de hond kort is aangelijnd, kun je voorkomen dat hij bij het bezoek kan komen. Het nadeel hiervan is dat je ook zelf op afstand van het bezoek moet blijven en steeds goed op moet letten. Indien de hond ook hapt of bijt, is ook een muilkorf noodzakelijk.
  • De hond in een bench doen: als je de hond kort voor de komst van het bezoek naar zijn bench brengt met eventueel iets lekkers om hem af te leiden, voorkom je dat hij bij het bezoek kan komen. Ook het bezoek zal zich dan een stuk veiliger voelen. Nadeel is echter dat veel honden in de bench toch wel erg blijven blaffen wanneer het bezoek komt en je daardoor geen normaal gesprek kunt voeren…
  • De hond achter een hekje plaatsen: door een deel van je kamer af te schermen met hekjes, kun je ook contact tussen bezoek en hond voorkomen. Zo heeft de hond ook meer bewegingsruimte dan in de bench, wat met name bij bezoek dat wat langer blijft prettig is. Nadeel is dat je hiervoor wel ruimte moet hebben in je huis en dat je natuurlijk moet voorkomen dat je hond over het hekje heen kan springen.

Trainen?

Natuurlijk zou het uiteindelijk het mooiste zijn als je niet alleen vervelende situaties kunt voorkomen maar de hond zelfs kunt leren om bezoek leuk te gaan vinden. Dit zal echter niet voor alle honden een realistisch doel zijn: zo zijn bepaalde rassen gefokt op het bewaken van huis en haard. Deze rassen zijn vaak ook wat wantrouwiger naar onbekende mensen en zullen dus niet zo gemakkelijk veranderen in een enthousiaste knuffelbeer wanneer er iemand over de vloer komt. Daarnaast kan de angst en/of de agressie zo heftig zijn dat trainen überhaupt niet haalbaar is: om te kunnen trainen en nieuwe associaties met bezoek te kunnen leggen, moet een hond namelijk wel redelijk ontspannen zijn. Voor sommige honden is dit te bereiken door ze even achter een hekje te plaatsen, maar voor andere honden is de komst van het bezoek – op welke afstand dan ook – zo’n heftige of bedreigende prikkel dat je niet tot ze door kunt dringen en trainen dus niet mogelijk is.

Wanneer jouw hond wel wat meer ontspannen is wanneer je zorgt voor afstand tot het bezoek middels aanlijnen, hekjes of een bench, kan je gaan trainen om bezoek leuker te maken. Een goede techniek hiervoor is om het zien van bezoek direct te koppelen aan iets wat de hond ontzettend leuk vindt, zoals lekker voer. Gooi dit direct na de komst van het bezoek over het hekje of in de bench, zodat de hond een associatie legt tussen het bezoek en het lekkere voer. Doe dit dus bij voorkeur zelf en laat het bezoek verder geen contact maken met de hond: anders kan de hond het bezoek toch weer bedreigend gaan vinden.

Wat als niks werkt?

Soms doe je nog zo hard je best maar lukt het gewoon niet om het ontvangen van bezoek meer ontspannen te laten verlopen. Probeer in dat geval om te kijken naar andere opties en naar wat wel mogelijk is: krijg je bijna nooit bezoek maar wil je wel af en toe een verjaardag kunnen vieren thuis? Misschien is het dan mogelijk om in de buurt een oppas te zoeken waar je de hond een dagje naartoe mag brengen. En heb je wellicht een ruime schuur, zolder of een andere ruimte waar de hond ontspannen in kan verblijven? Overweeg dan om de hond gedurende de aanwezigheid van het bezoek met iets lekkers daar naartoe te brengen. Zo komt de hond überhaupt niet in contact met het bezoek, wat jou, het bezoek en zeker ook de hond zelf een hoop stress kan besparen.

Een andere tip is om de traditionele deurbel (die vaak het startsignaal voor de onrust bij je hond is) te vervangen door een videodeurbel die in verbinding staat met je telefoon: daarbij kun je instellen dat er geen geluid in huis hoorbaar is en je wel een berichtje krijgt op je telefoon als er iemand aan de deur is. Meestal kun je dan ook nog via je telefoon praten tegen het bezoek en bijvoorbeeld even doorgeven dat je de hond naar een andere ruimte brengt en er zo aan komt.

Conclusie

Heel veel honden vinden bezoek is huis niet zo leuk: ze vinden het eng, bedreigend of zien het bezoek als ongewenste indringer. Omdat dit gedrag deels genetisch is bepaald en ook omdat de ruimte in huis vaak beperkt is en bezoek dus al snel heel dichtbij komt, is dit gedrag lastig om te buigen. Veiligheid is hierbij altijd het allerbelangrijkste dus voorkom direct contact tussen bezoek en hond. Ga indien mogelijk met training aan de slag en schakel hierbij bij voorkeur de hulp in van een gediplomeerd gedragstherapeut die met je mee kan denken en een plan van aanpak op maat kan maken.